Kız Çocuklarının Eğitimine Dünyadan 7 Örnek

Kız Çocuklarının Eğitimine Dünyadan 7 Örnek

Gelişmekte olan ülkeler için kendisini eğitime adanmış tek küresel fon olan Global Partnership for Education, dünyanın 8 ülkesinde kız çocuklarının eğitimini inceledi.

"Bir kadını güçlendirmek bir kızı eğitmekle başlar. Gezegendeki her kızı eğitmiyorsak, kadınların güçlendirilmesi vizyonuna ulaşmamızın bir yolu yoktur."

Küresel olarak, kız çocuklarının eğitimden dışlanma olasılığı daha yüksektir ve kız çocukları eğitimde birçok engelle karşı karşıyadır. Bunlar arasında okula olan uzaklık, kültürel normlar ve uygulamalar, okulla ilgili toplumsal cinsiyete dayalı şiddet ve erken veya zorla evlilik sayılabilir. Yine de, kızları eğitmek toplumlar üzerinde inanılmaz bir etki yaratabilir, aileleri ve toplulukları yoksulluktan kurtarabilir, gelecek nesillerin sivil haklarını geliştirebilir. 

Dünyanın dört bir yanındaki kız çocuklarının hikâyelerini derleyen GPE, son yıllarda kaydedilen ilerlemeyi ve hala toplumsal cinsiyet eşitliğine giden yolda tüm dünyanın ele alması gereken zorlukların altını çiziyor. Buradan sonrasını GPE’nin hazırladığı rapordan takip edelim.

> Sier Leap, Kamboçya

2015 yılında Sier Leap ile tanıştığımızda 9. sınıftaydı. O, okulda zorlu bir mücadele içindeydi çünkü yazı tahtasını göremiyordu ve dolayısıyla öğretmenin neyi anlattığını da anlayamıyordu.

Kamboçya’daki okullarda, GPE hibesi sayesinde yapılan bir tarama projesinden faydalanan yaklaşık 13 bin Kamboçyalı öğrenciden biriydi Sier Leap. Program aracılığıyla gözlük aldığından beri, Sier Leap okulda çok daha iyi durumda ve avukat olmayı umuyor.

Sadece basit bir gözlük desteği bile bir kızın eğitim hayatını değiştirmeye yardım edebiliyor.

> Juliana, Fildişi Sahili

Mamakoffikro'daki iki kakao çiftçisinin kızı olan Juliana, ailesinin okula giden ilk kızı.

Fildişi Sahili’nde her 100 erkek çocuğuna karşılık sadece 87 kız çocuğu okula gidiyor. 2015 yılında 6 ila 16 yaş arasındaki tüm çocuklar için okullaşma zorunlu hale geldiğinden, tutumlar değişmekte. Juliana’nın öğretmeninin ifadesiyle “Ebeveynler şimdi hem kızların hem de oğlanların hayatın her alanında başarılı olmak için okula gitmeleri gerektiğini anlıyorlar.”

Juliana bir öğretmen olmak istiyor. Onun ayak izlerini takip edecek ve eğitim alacak 3 küçük kardeşi var.

> Brishna, Afganistan

9 yaşındaki Brishna, Afganistan'ın en istikrarsız bölgelerinden biri olan Helmand'da yaşıyor. Brishna her zaman okula gitmek istese de köyünde okul yoktu. Yoksulluk ve kültürel engeller, ailesini eğitimine öncelik vermekten alıkoyuyordu.

GPE tarafından finanse edilen bir program, nitelikli kadın öğretmenler ile anlaşarak 249 birleştirilmiş sınıf kurdu. Brishna şimdi bu sınıflardan birine devam ediyor.

“Mutluyum, çünkü şimdi eğitim alabilirim. Kelime-i Şehadet’i ilk defa kâğıda yazdığım zaman, dua etmeyi ve mutluluk duygularımı iki katına çıkarmayı öğrendim.”

> Bibisharifa, Tacikistan

18 yaşındaki Bibisharifa Talbizoda, Tacikistan'ın Jaloliddini Balhi bölgesinde ortaokuldan mezun oldu ve profesyonel bir terzi olmak ve kendi işini açmak için çalışıyor.

Bibisharifa, okul günlerinde, ev ödevini bitirdikten sonra annesinin elbiselerini dikmesine yardım ettiği sırada dikiş yapma yeteneğini keşfetti. Öğretmenleri tarafından teşvik edildi, yerel ekonomi yarışmasına katıldı ve kazandı.

“Öğretmenim her zaman yanımdaydı ve bu yarışmalar sırasında beni destekledi. Bir sonraki hedefim tasarım okuluna katılmak. ”

> Bendu, Liberya

Bendu, 14 yaşında ve 2. sınıfta. 10 yaşına kadar okula başlamamıştı çünkü ailesi sınav ücretlerini karşılayamadı. Liberya'daki okullar öğrenim ücretinden muaftır, ancak bazılarının işletme maliyetlerini dengelemek için resmi olmayan ücretler talep edilir.

Bendu sık sık evine yollanır çünkü o sürekli geç kalıyor. Sebebi ise teyzesi ve büyükannesinin ev işlerini bitirene kadar evi terk etmesine izin vermiyor.

“Okula gitmeden önce evi temizlemeli, bulaşıkları yıkamalı, suyu taşımalı ve tüm odaları temizlemeliyim. Kuzenim burada yaşardı ve hep birlikte bunları yapardık. Ama şimdi sadece ben varım. Sabah saat 5'te kalkarım ama bazen okula gitmek için ihtiyacım olan zamanda bitiremiyorum işleri. Ve tüm iş bitene kadar gitmem mümkün değil. Büyükanneme gitmem gerek dediğimde, diyor ki, “Bu senin problemin. Bir yolunu bul.”

> Rumana, Sudan

Çocukken Rumana okula gitmedi ve okuma yazmayı öğrenmedi. 2016 yılında 26 yaşındaydı ve 7. sınıfa yeni başlamıştı.

Anne olduğu zaman, çocuklarına ev ödevlerinde yardımcı olamayacağını ya da sorularını cevaplayamayacağını fark etti. Böylece öğrenmeye ve okula gitmeye karar verdi.

Rumana ve en iyi arkadaşı olan Madga okul ücretlerini karşılamak için para kazanmak için küçük bir dondurma işletmesi açtılar. Dondurma satmaya, ailelerine bakmaya ve okula gitmeye devam ediyorlar.

> Precious and Shabiba, Uganda

Shabiba(13) ve Precious(9), küçük kardeşleri Macky(3) ve Massy(1) ile bir odalı bir evde yaşıyorlar. Anneleri genellikle dört küçük çocuğuna bakmak için bir çiftlikte çalışıyor.

Her sabah, Shabiba ve Precious, güneş doğarken uyanır ve okula hazırlanmaya başlarlar. Evin önünü süpürüyorlar, su taşıyorlar ve bulaşıkları yıkıyorlar. Küçük kardeşlerini uyandırarak yüzlerini ve ayaklarını teneke içinde kalan suyla yıkıyorlar. Ardından, birbirlerinin okul üniformalarını giymelerine ve kitap çantalarını almasına yardım ediyorlar. Dört çocuk, Macky ve Massy'yi bir komşularının evine bırakmak için uzun bir yol boyunca yürüyecek. Hiçbiri kahvaltı yapamaz.

Uganda'da, zorunlu ilköğretim(UPE) yedi yıllık ücretsiz okulu kapsamaktadır. Okulda öğle yemeği var ancak anneleri bu dönem ücretlerini ödediyse alabilirler. Öğretmenleri James, akıllı ve özverili bir öğrenci olan Shabiba hakkında çok endişe duyduğunu söylüyor. UPE okulunda son bir yılı daha var ve seneye gelip gelemeyeceği bilinmiyor. Umutsuzca liseye gitmek istiyor ama annesinin bunu karşılayamayacak olması çok muhtemel.

Kaynak: www.globalpartnership.org